دلم تب داشت تبدارش تویی جان
سراسیمه پیاده رفته زنــــــــدان
زمانه نازگر چرخِ فلــــــــــک را
مقصر نیست بیهوده نگــــــردان
***
دلم بوسید عطرِ هر جدایــــی
وفا سایه به دنبالت کجایــــی
تبسّم کرد شبها دیده با غـــم
عجب تصویر و دردِ آشنایـی
***
گلم سربازِ هر گشتی شدی تو
گلم ناطور هر دشتی شدی تو
دلم آغوش کرده بی پناهـــی
گلم آبشار هر نشتی شدی تو
***
دلم تنهایی بر دردت پسندیــــــــد
زدورانِ خوشت هر گز نپرسیـــــد
تنم مرده ولیکن تک نفس داشت
رو تختِ بحرِ تو یک لحظه خوابید
***
ز روزی که دلت با من نشستــــــه
چراغِ دیدبانم تار بستـــــــــــــــه
شکست آن آینه از بی وفایـــــــی
ز نازش های یاران دل شکســته
***
بکش لذتِ تنهایی بدونـــــــــم
ز آموزش دو نصفه شد زبونم
معلّم در کنارت شکر حق کو
صلاحِ دل بدون تو بمونــــــم
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/11/1391
:: برچسبها:
رباعیات حسّانی 6 ,
:: بازدید از این مطلب : 1710
|
امتیاز مطلب : 11
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3